Tijdens mijn interview met Anita Marskamp van De Groene Varkens, werd ik op het vertonen van deze film in Assen gewezen.Tevens – zie het interview met Anita uit mijn vorige blog – heeft de film Cowspiracy haar geïnspireerd om haar nieuwe varkens te voeden met hoofdzakelijk voedselresten als brood, groente etc. om de voetafdruk te verkleinen.

 

Je inspiratiebron halen uit een film. Dat maakte mij zeer nieuwsgierig!

Blij ben ik dan ook dat in Assen de kans lag om deze film te bezoeken. Leuke bijkomstigheid is dat er tevens een thema-maaltijd aan verbonden was. Door de film betrof het een diner samengesteld uit groentesoorten gecombineerd met granen (rijst). Wat prima smaakte, hulde aan de kok!

De film Cowspiracy vormde de aftrap van meerdere duurzaamheidsthema’s die in Assen aangesneden zullen worden, ook vaker gecombineerd met een thema-diner. De film heb ik als zeer indrukwekkend ervaren.

Tijdens de themamiddag “A bite of the future” van studentenvereniging Vedi in Groningen, in mei dit jaar, heb ik tijdens één van de lezingen al wel een klein kijkje mogen nemen in de voetafdruk van vlees.

 

Duidelijk in beeld gebracht

In de film Cowspiracy wordt duidelijk in beeld gebracht welke impact vlees-eten heeft. Ook hoe media en de grote bedrijven ermee omgaan. Het verzwijgen van de impact omdat het een motor is van een hele vee-industrie. Als die plat gaat….. omdat mensen dat beseffen, wat dan?

Is het goed om de vee-industrie op traditionele wijze maar dan in groot formaat middels mega-stallen en grote pluimveebedrijven in stand te houden, als je beseft hoeveel voedsel en water daarvoor nodig is. Terwijl er mensen sterven van de honger?

Terwijl bomen en natuur worden vernietigd om soja en andere gewassen te kunnen verbouwen? Natuur en specifiek bomen zijn de longen van onze aarde. We vernietigen ze sneller dan nieuwe bomen kunnen groeien om die verloren capaciteit weer op te vangen.

Meststoffen worden uit o.a. China, Brazilië en Afrika gehaald om soja/ mais als veevoer te verbouwen in onder meer Noord- en Zuid-Amerika. Naast alle reiskilometers belasten de resten van deze meststoffen ons milieu in de vorm van uitwerpselen van het vee.  Aan biologische koeien mag men 30% gangbaar voer geven, dus ook in die categorie is sprake van milieuvervuiling door meststoffen.

Daarnaast: welke impact heeft vlees op ons lichaam? Ons lichaam moet erg veel moeite doen om vlees te verwerken.

Nóg een ander aspect is dat we door de supermarkten de luxe hebben om een bepaald soort vlees te kunnen kopen.

Waar vroeger de kleine boerenbedrijven alleen voor eigen gezin en eventueel voor familie geslacht werd, was de impact daarvan niet zo enorm voor natuur en milieu. Daarbij was er ook geen sprake van verspilling. Het gehele dier werd geslacht én alles werd opgegeten. Men verbouwde de benodigde voeding voor het vee zelf en gebruikte ook de producten van de dieren voor eigen gebruik. De mest bevatte geen industrieel vervaardigde stoffen.

Nu is dat een heel ander verhaal. Het gaat om grote bedrijven met enorm veel dieren. Daarbij wordt ook met dieren en dierproducten van hot naar her gereisd aleer een product in de winkel ligt. En mogen dieren vooral niet ziek worden, waardoor ze allerlei middelen krijgen toegediend om ziekte te voorkomen.

 

Wat doe ik met wat ik heb gezien?

Zelf eet ik al jaren zeer weinig vlees, als ik vlees eet is dat vlees dat antibiotica vrij is, van dieren die in de regio hebben geleefd en zelf hun kostje in het bos bij elkaar scharrelen.

Het verschil met het vlees uit de supermarkt is zeer groot te noemen. Mijn vlees krimpt niet in de pan, het stinkt niet tijdens het braadproces, het smaakt voortreffelijk. Wel hangt er een ander prijskaartje aan, dan het vlees uit de supermarkt. Toch heb ik dat laatste er graag voor over.

Na het zien van Cowspiracy ben ik aan het kijken hoe ik wijzigingen aan kan brengen in mijn voedingspatroon. Om enerzijds bewuster om te gaan met mijn voetafdruk en aan de andere kant te zoeken naar een leven waarin de balans met vlees en zuivelproducten gevonden gaat worden.

Dit blog krijgt dus over een paar maanden een vervolg. Speciale dank gaat uit naar Anita die mij toestemming gaf haar  foto-collage gemaakt tijdens deze eerste bijeenkomst van “Ode aan Gaia” voor dit blog te gebruiken.

 

Eerder verschenen bij: De Voetspot 17 november 2016

Wianne Weurding