Genieten van groente, fruit en kruiden

 

In mijn jeugd genoot ik al van groente, fruit en kruiden uit de eigen tuin van mijn opa's en oma's.

 

Deze groentetuinen waren totaal verschillend van opzet. Deze keer een  blog over de Drentse groentetuin.

 

Mijn opa en oma verbouwden vooral wat zij op de kleine oppervlakte zelf konden verbouwen voor eigen gebruik, in principe zonder bestrijdingsmiddelen.  Vooral aardappelen, prei, rabarber, uien, sjalotten, wortelen, bieslook, maggiplant, peterselie, andijvie, sla, boerenkool, snij- en sperciebonen domineerden in de groentetuin het aanbod. Verder waren er aardbeien en diverse bessenstruiken als rode aalbes, zwarte aalbes, kruisbessen, 3 verschillende appelbomen verspreid over het erf met elk hun eigen specifieke smaak.

 

Een van de bomen gaf felrode zure appelen met rode adertjes door het witte vruchtvlees. Mijn oma maakte vooral appelmoes van deze appelen. In heel vruchtbare jaren werden heel wat appelen weggegeven aan vrienden en kennissen. Toen zij eens minder tijd had, liet ze de schil aan het vruchtvlees zitten. Prompt hadden we rode appelmoes na verwerking! Ook maakten we er appeljam, -gelei en ranja van. Zowel mét als zonder schil gingen ze door de sapcentrifuge.

Op enig moment wilde mijn oma toch wel graag weten met welk ras ze nu te maken had. De boom moet toen mijn oma dit na wilde gaan al ver richting de 100 jaar oud zijn geweest.

Een fruitboer die vanuit de polder langskwam in het najaar wilde wel proberen te achterhalen wel ras het was. Helaas zijn ook zijn inspanningen zonder resultaat gebleven. De boom is na zeker méér dan 100 jaar in de tuin te hebben gestaan omgewaaid tijdens een storm in 2015. De jaren ervoor was de oogst al steeds wat verminderd.

 

Appelen van de eigen bomen werden, mits geen valappelen, per soort in beperkte mate in houten kratjes in de kelder opgeslagen om tot in de winter als eigen fruit voorraad te dienen.

 

Bloemkool, spruiten en wat andere groenten die we minder vaak aten werden bij de groenteboer in het dorp gehaald.

 

Heerlijk waren ook de door mijn oma ingemaakte kruisbessen. In weckpotten stond het in de kelder en hartje winter waren oma en ik dan aan het genieten van deze lekkernij! De smaak van die kruisbessen uit de weck, die mis ik nog. En ook hoe oma mij die vraag kon stellen: "Heb jij óók zo'n zin aan kruisbessen?" waarna op zaterdagavond dan een potje aangebroken werd.

 

Met verjaardagen werd bowl aan de dames aangeboden, in deze bowl zaten, naast de inhoud van 1 blik uit de winkel, vele soorten fruit van eigen tuin die werden ingevroren. Ook voor deze gelegenheid werd nogal eens een pot kruisbessen aan de kom toegevoegd.

 

Mooi vind ik ook het verhaal dat mijn opa zijn "eigen" appelboom als jongetje van een jaar of zeven plantte. Van die lekkere appel had hij een pitje in de grond gestopt.  Tot in lengte van jaren gaf deze boom zijn appelen. Toen opa stierf, brak rond de dag van de uitvaart een tak af met bloesem. De afgebroken tak hebben wij bij de dienst ingezet als een stukje zichtbaar eerbetoon in het levensverhaal rondom mijn opa en de link tussen sterven en nieuw leven.

De boom stond er nog steeds en gaf nog oogst toen het huis na 93 jaar in handen te zijn geweest van mijn familie overgedragen werd aan een nieuwe eigenaar.

 

Deze boom is te zien op de foto bij dit blog.

 

27 juni 2021